7η Συνάντηση Συνδικάτων Λατινικής Αμερικής και Ε.Ε.

Μαρ 28, 2015 Yannis Viannis Featured, ΣΥΝΕΔΡΙΑ 1

Αίθουσα συνεδριάσεων του κτιρίου Ζακ Ντελόρ στις Βρυξέλλες

Κείμενο: Χριστόφορος Σουμίλας

Στις 9 και 10 Μάρτη πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες η 7^η Συνάντηση ανάμεσα στις Συνομοσπονδίες Εργαζομένων της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής από τη μία και της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την άλλη. Είχα την τύχη να παραβρεθώ σε αυτή τη συνάντηση μετά από πρόκληση της Συνομοσπονδίας Εργαζομένων της Αργενινής (CTA). Αρχικός στόχος της παρουσίας μου εκεί ήταν να βοηθήσω στην άμεση επικοινωνία μεταξύ των Αργεντίνων συνδικαλιστών και των Ελλήνων. Τελικά όμως δεν υπήρξε ελληνική αντιπροσωπεία και έτσι, έστω και άτυπα, ανέλαβα εγώ το ρόλο της εκπροσώπησης της Ελλάδας.

Είναι εντυπωσιάκό το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι συνδικαλιστές, τόσο οι Ευρωπαίοι αλλά κύριως οι Λατινοαμερικάνοι, στις τοποθετήσεις τους αναφέρθηκαν στην Ελλάδα και στα όσα σηματοδοτεί το αποτέλεσμα των εκλογών της 25^ης Ιανουαρίου. Όλοι οι ομιλητές εξέφρασαν την ελπίδα, την αγωνία τους και την ανάγκη να πετύχει η νέα ελληνική κυβέρνηση θεωρώντας ότι έτσι θα μπει ένα φρένο στην άγρια νεοφιλελεύθερη επίθεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Ειδικά οι εκπρόσωποι των συνδικάτων από τη Λατινική Αμερική τόνισαν ότι γι’ αυτούς οι ευρωπαϊκές χώρες με τις κατακτήσεις των εργαζομένων και το αναπτυγμένο κοινωνικό κράτος αποτελούσαν πάντα ένα παράδειγμα προς μίμηση, κάτι που πλέον, μετά την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, τίθεται υπό αμφισβήτηση. Σε αυτό το πλαίσιο ανέφεραν πως τα αποτελέσματα των εκλογών της 25^ης Ιανουαρίου αποτελούν ένα ρήγμα στο νεοφιλελεύθερο μπλοκ και ότι πλέον υπάρχει και στην ευρωπαϊκή ήπειρο μια κυβέρνηση που κινείται στην ίδια λογική με τις προοδευτικές κυβερνήσεις που έχουν αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια στη Λατινική Αμερική.

Θεωρώντας ότι τα συνδικάτα δεν έχουν στενά συντεχνιακό χαρακτήρα αλλά ένα ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό ρόλο, διατύπωσαν ανοιχτά την αντίθεσή τους στις προσπάθειες υπονόμευσης των κυβερνήσεων της Αργεντινής (“ξεθάφτηκε” η υπόθεση μιας τρομοκρατικής επίθεσης στη συναγωγή του Μπουένος Άιρες μετά από 20 χρόνια για να κατηγορηθεί η Αργεντινή ότι υποθάλπει την τρομοκρατία), της Βραζιλίας (σχέδιο ανατροπής της Ρούσεφ μέσω δικαστικών προσφυγών) και της Βενεζουέλας (δήλωση Ομπάμα ότι η συγκεκριμένη χώρα απειλεί την ασφάλεια των ΗΠΑ). Ξεκαθάρισαν ότι οι κυβερνήσεις αυτές δεν είναι αψεγάδιαστες, ωστόσο αυτοί που επιδιώκουν να τις ανατρέψουν, αν ανέβουν στην εξουσία, πρόκειται να εφαρμόσουν πολιτικές που θα πλήξουν τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Στο πλαίσιο της κριτικής στάσης απέναντι σε κυβερνήσεις με προοδευτικό στίγμα, εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του συνδικαλιστή από το Εκουαδόρ γύρω από την, όπως είπε χαρακτηριστικά, «αυταρχική, μέχρι και εχθρική στάση του Ραφαέλ Κορρέα απέναντι στα συνδικάτα και το ρόλο τους».

Εγώ, στην τοποθέτησή μου, εξήγησα πώς φτάσαμε στο αποτέλεσμα της 25^ης Ιανουαρίου. Ενημέρωσα ότι με τη νέα κυβέρνηση μπήκε φρένο στις νέες περικοπές και στην ανατροπή των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει όρθια και ότι άμεσα πρόκειται να αποκατασταθούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων που καταργήθηκαν με τους μνημονιακούς νόμους. Ενημέρωσα επίσης για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εφαρμόσει το πολιτικό της σχέδιο με δεδομένη τη συμμετοχή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ και τα όσα συνεπάγεται αυτό το γεγονός.

Χάρη στην παρέμβαση μου αλλά και αυτές των Λατινοαμερικάνων συνδικαλιστών, στο κείμενο συμπερασμάτων στης Συνάντησης («Διακήρυξη των Βρυξελλών») συμπεριλήφθηκε ειδική αναφορά-παράγραφος για την Ελλάδα. Σε αυτήν εκφράζεται η αλληλεγγύη των συμμετεχόντων στον ελληνικό λαό και η ευχή να ανατραπούν οι μνημονιακές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, κάτι που θα είναι ευεργετικό όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά για όλους τους εργαζόμενους σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική και Καραϊβική.

Το τελευταίο που πρέπει να αναφέρω είναι πως ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση σαν καθηγητής ισπανικών από το γεγονός ότι σε μια διεθνή συνάντηση το 80% των τοποθετήσεων έγιναν στα ισπανικά. Βραζιλιάνοι, Πορτογάλοι, Ιταλοί, ακόμη και κάποιοι γαλλόφωνοι μίλησαν στα καστεγιάνικα και όχι στις γλώσσες τους!

Χριστόφορος Σουμίλας

Διάδωσε το / Προσθήκη στα αγαπημένα